«Μάρτυς μου ο Θεός». Πρόκειται για το δέκατοπέμπτο βιβλίο του συγγραφέα το οποίο παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη ιδιαιτερότη-τα ως προς την αφηγηματική τεχνική. Ο αφηγητής της ιστορίας –ένας τυπικός αντιήρωας της εποχής μας, άνθρωπος απλός, που δεν επιθυμεί παρά να ζήσει με αξιοπρέπεια–, έχοντας βρεθεί στα πενήντα του χωρίς δουλε-ιά και με υγεία κλονισμένη, εξιστορεί τα πάθη που υφίσταται από παιδί στην αναμέτρησή του με τη σκληρή πραγματικότητα.... Όλοι –οι γυναίκες που συναντά, οι εργοδότες του, ακό-μη και η ίδια η οικογένειά του– τον προδίδουν, ενώ γύρω του διαγράφεται η εικόνα μιας κοινωνίας που, παρά την επιφανειακή ευμάρεια, βυθίζεται στην παρακμή. Μέσα από τον χειμαρρώδη μονόλογό του, παρακολουθούμε τον αγώνα του να σταθεί όρθιος• οπλισμένος με χιούμορ, με φαντασία και με μια ιδιαίτερη λεκτική ευφορία, δημιουργεί ψηφίδα ψηφίδα έναν δικό του κόσμο.
Να ευχηθουμε οτι καλυτερο απο μεριας μας..
