Η μάχη ψηλών-κοντών συνεχίζεται, αυτή τη φορά στο πεδίο της υγείας... Ερευνητές από το Ερευνητικό Κέντρο για την Άνοια του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου διαπίστωσαν ότι υπάρχει μια άμεση συσχέτιση μεταξύ του ύψους και του μελλοντικού κινδύνου άνοιας. Μάλιστα, αυτός ο απλός δείκτης μπορεί να φανερώσει τις πιθανότητες να χάσουμε τη ζωή μας από τη νευροεκφυλιστική πάθηση.
Φαίνεται, δυστυχώς, πως οι κοντοί άνθρωποι –τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες– είναι κατά 50% πιο πιθανό να πεθάνουν λόγω άνοιας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της νέας μελέτης, ο κίνδυνος είναι ελαφρώς μεγαλύτερος για τον αντρικό πληθυσμό.
Οι ερευνητές τονίζουν, ωστόσο, ότι το ύψος δεν αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωση της άνοιας, αλλά είναι σε πολλές περιπτώσεις ενδεικτικό της κακής διατροφής ή της κακής υγείας κατά την παιδική ηλικία, του ψυχοκοινωνικού στρες ή άλλων παραγόντων που επηρεάζουν την ανάπτυξη στα πρώτα χρόνια της ζωής. Οι παράγοντες αυτοί «καθρεφτίζονται» στο ύψος κι έτσι μπορούν να προβλέψουν τον κίνδυνο άνοιας και θανάτου από τη νευροεκφυλιστική νόσο. Το ύψος έχει συσχετιστεί στο παρελθόν και με τον αυξημένο κίνδυνο καρδιοπάθειας.
Ο επικεφαλής της σχετικής μελέτης Δρ Tom Russ δηλώνει πως «οι πιο κοντοί ενήλικες κινδυνεύουν περισσότερο να χάσουν τη ζωή τους λόγω άνοιας και μάλιστα η συσχέτιση είναι πιο ισχυρή στον ανδρικό πληθυσμό», σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της βρετανικής Telegraph.
Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματα αυτά, οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από 18 παλαιότερες μελέτες που αφορούσαν σε περισσότερα από 200.000 άτομα. Τα δεδομένα κάλυπταν περίοδο 14 ετών (1994-2008).
Πέρα από το ύψος, οι ερευνητές έλαβαν υπ' όψιν τους παράγοντες όπως το ατομικό ιατρικό ιστορικό και η κοινωνικo-οικονομική κατάσταση.
Για κάθε 7 εκατοστά περίπου, ο κίνδυνος θανάτου λόγω άνοιας ήταν κατά 24% μικρότερος ή μεγαλύτερος για τους ψηλότερους ή τους κοντύτερους συμμετέχοντες αντίστοιχα.
Πρόκειται για την εκτενέστερη μελέτη που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα σχετικά με το ζήτημα αυτό και τα σχετικά ευρήματα δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση British Journal of Psychiatry.
