Σελίδες

About

22 Οκτωβρίου 2015

Σε πέντε μήνες , θα αναγκαστούμε σε νέο δημοψήφισμα με το ερώτημα NAI ή OXI;



​Όσο περνάνε οι μέρες , οι εβδομάδες , οι μήνες ,  διαπιστώνουμε ότι...
«δεν βγαίνει το πρόγραμμα » . Όλοι το νιώθουμε , όλοι το καταλαβαίνουμε .

Στη Σύνοδο Κορυφής, που ολοκληρώθηκε το πρωί της 13ης Ιουλίου, συμφωνήθηκε η συνέχιση της ίδιας στρατηγικής: όχι ( πρώτα) αναδιάρθρωση χρέους, περισσότερη δημοσιονομική συρρίκνωση.

Μετά από την αποτυχία των προηγούμενων μνημονίων , για την επιτυχία των οποίων ¨δώσαμε μέχρι τα όριά μας  ¨ μάταια , η εφαρμογή ενός ακόμα μνημονίου  δεν μπορεί να ¨στηριχθεί¨ σε αποθέματα που έχουν προπολλού εξαντληθεί για την επιτυχία των προηγούμενων μνημονίων  … απλή λογική .

Από την άλλη , η γεωπολιτική και γεωστρατιγική δυναμική μας δεν έχει καλλιεργηθεί , ώστε , έγκαιρα να μας επιτρέψει να αλλάξουμε την ψυχολογία των  αγορών , υπέρ μας .

Τι σημαίνουν όλα αυτά με μαθηματική ακρίβεια ;;

Σε μερικούς μήνες  το πρόγραμμα θα αποτύχει και θα επανέρθει στο προσκήνιο πάλι , το ερώτημα της εξόδου από το ευρώ, αν η πολιτική αναταραχή δεν έχει οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ακόμη νωρίτερα. Μέχρι τότε η ελληνική οικονομία θα είναι ολοένα και πιο αδύναμη.

Η έξοδος από το ευρώ γίνεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία, διότι τα προβλήματα της Ελλάδας οδηγούν την υπόλοιπη Ευρωζώνη να επιβάλει ακόμη χειρότερους όρους ώστε να αποφευχθεί η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ…. το απόλυτο αδιέξοδο δηλαδή .

Το συμπέρασμα  με βάση όλα τα ανωτέρω είναι ένα : δεν είναι πιθανό η Ελλάδα να εκπληρώσει τους όρους που της τέθηκαν, διότι απλά δεν είναι επιτεύξιμοι.

Η Ελλάδα θα κατηγορηθεί  αρχικά και πάλι , ότι δεν τήρησε τις δεσμεύσεις, όπως έγινε έως τώρα και μετά , η πίεση θα κλιμακωθεί από τους εταίρους μας .

Δύο μόνο επιλογές θα έχουμε τότε :

Η 1η , να αντιστραφούν οι όροι ,δηλαδή , να καταφέρουμε να προηγηθεί η διαγραφή μέρους του χρέους ή η ¨εξαφάνισή του¨ και μετά να ακολουθήσει η εφαρμογή ήπιων  μεταρρυθμίσεων
Η 2η , να αντιληφθούμε ότι η λύση δεν βρίσκεται στο πεδίο της οικονομίας , αλλά , στην γενικότερη στρατηγική μας , όπως αυτή μπορεί να αναχθεί με βάση τα γεωπολιτικά μας  πλεονεκτήματα .

Εάν αποτύχει το ένα και δεν είναι διαθέσιμο το άλλο , το δημοψήφισμα είναι αναπόφευκτο προκειμένου να διατηρηθεί η εσωτερική «ενότητα» και η κρατική μας υπόσταση .

Εάν τέλος , δεν ακολουθηθεί η ανωτέρω ιεραρχία … δεν θα θέλαμε να φανταστούμε την συνέχεια .

Ας ελπίσουμε ότι η ¨ προφητεία μας ¨ , δεν θα επαληθευτεί