Οι φετινές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στον απόηχο θλιβερών γεγονότων που εξελίσσονται τους τελευταίους μήνες στην Ανατολική Μεσόγειο. Την ίδια στιγμή, η ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να δοκιμάζεται από τις επιπτώσεις μίας βαθειάς οικονομικής κρίσης, με οδυνηρά αποτελέσματα για την αγορά και διόγκωση της ανεργίας, στερώντας από τις νεότερες γενιές το δικαίωμα στην ελπίδα και το όνειρο.
Στην ιερή γη της Μικράς Ασίας, από την εποχή του Ομήρου που έφτασαν στα παράλια οι πρώτοι Ίωνες, οι Έλληνες ανέπτυξαν τις τέχνες, τον λόγο, την οικονομία. Πρωτοποριακοί, δημιουργικοί, υιοθετώντας πανανθρώπινες αξίες και τον Χριστιανισμό, ανέπτυξαν έναν θαυμαστό πολιτισμό.
Αυτός ο παράδεισος της Ανατολής, όπως έχει χαρακτηριστεί από κάποιους μελετητές, έμελε να καταστραφεί μέσα σε μία κόλαση φωτιάς και απίστευτης θηριωδίας. Τον Σεπτέμβριο του 1922, η καταστροφή της Σμύρνης, ήταν ο επίλογος μίας σειράς πολιτικών και στρατιωτικών λαθών. Κυρίως όμως, ήταν το αποτέλεσμα μίας συμμαχικής προδοσίας, σ’ έναν πόλεμο που κάποιοι ορέγονταν τα πετρέλαια της Μοσούλης, γόνιμο έδαφος και φυσικούς πόρους για ανάπτυξη επιχειρήσεων, ενώ οι Έλληνες προσδοκούσαν την ένωση της Ελλάδας με τα Μικρασιατικά παράλια.
Με την υπογραφή της συνθήκες της Λωζάνης, το 1923, ακολούθησε η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών και ξεκίνησε η αποκατάσταση και η κοινωνική ένταξη των προσφύγων στην μητέρα Ελλάδα. Με την συνδρομή της Ελληνικής πολιτείας και του ντόπιου πληθυσμού, οι άνθρωποι που κοιμήθηκαν άρχοντες και ξύπνησαν πρόσφυγες, ξεκίνησαν μία νέα ζωή. Οι Έλληνες πρόσφυγες ενδυνάμωσαν τα αστικά κέντρα, τόνωσαν το εμπόριο και την βιομηχανία και βοήθησαν στην υλοποίηση μεγάλων τεχνικών και εγγειοβελτιωτικών έργων που έγιναν εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα.
Η 14η Σεπτεμβρίου, Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, συμπίπτει με την εορτή υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, την μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης. Μέσα από την σταύρωση και την ανάσταση Του Χριστού γεννήθηκε η ελπίδα και το φως. Η αισιοδοξία για καλύτερες μέρες που μπορούν να έρθουν μέσα από τη συλλογική προσπάθεια, την αλληλοκατανόηση και συνεργασία.
Μέσα σ’ αυτήν την δύσκολη και ταραγμένη εποχή, μοναδική παρηγοριά και ελπίδα παραμένει η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, η ομοψυχία και η αλληλοβοήθεια που στέλνουν ένα δυνατό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις. Η Ελλάδα και οι Έλληνες επιλέγουν το δρόμο της αυτοδιάθεσης, της ανάπτυξης, της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας.
Στεκόμαστε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη απέναντι στα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Ως πρόσφυγες και ως Έλληνες, τιμούμε τη μνήμη τους και δηλώνουμε υπερήφανοι συνεχιστές της προσφοράς και του αγώνα τους.
Θεόδωρος Ι. Θεοδωρίδης
Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας
