H εισοδηματική στενότητα, τα υψηλά επιτόκια στο χώρο ιδίως της καταναλωτικής πίστης, οι επιθετικές πρακτικές προώθησης πιστώσεων, ατυχείς προγραμματισμοί, απρόβλεπτα γεγονότα στη ζωή των δανειοληπτών (απώλεια εργασίας κλπ.), αποτέλεσαν παράγοντες που, δρώντας υπό την απουσία θεσμών συμβουλευτικής υποστήριξης των καταναλωτών σε θέματα υπερχρέωσης, συνέβαλαν ανενόχλητα στην αυξανόμενη υπερχρέωση νοικοκυριών που, αδυνατώντας εν συνεχεία να αποπληρώσουν τα χρέη τους, υπέστησαν και υφίστανται τις αλυσιδωτά επερχόμενες καταστροφικές συνέπειές της.
Σε μία εποχή λοιπόν, που οι οφειλές προς τις Τράπεζες, τις εταιρείες αλλά και προς τους ιδιώτες ολοένα και διογκώνονται, η έκδοση διαταγών πληρωμής αποτελεί πλέον συχνό φαινόμενο.
Με τον τρόπο της έκδοσης διαταγής πληρωμής, επιδιώκεται η είσπραξη οφειλών από τους οφειλέτες. Η διαταγή πληρωμής αποτελεί τίτλο εκτελεστό που ενσωματώνει μία οφειλόμενη χρηματική απαίτηση.
Ο οφειλέτης θα πρέπει να γνωρίζει, ότι από τη στιγμή που θα του επιδοθεί η διαταγή πληρωμής, έχει δικαίωμα εντός 15 εργάσιμων ημερών να ασκήσει Ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 632ΚΠολΔ, ζητώντας από το αρμόδιο Δικαστήριο να ακυρωθεί. Η Ανακοπή ασκείται στο Δικαστήριο που εξέδωσε τη Διαταγή Πληρωμής και ορίζεται δικάσιμος, όπου καλούνται να παρασταθούν και ο δανειστής και ο ανακόπτων – οφειλέτης. Το Δικαστήριο θα αποφανθεί, αν θα ακυρωθεί η διαταγή πληρωμής ή όχι.
Στην περίπτωση που ο οφειλέτης δεν ασκήσει ανακοπή εντός της προθεσμίας, ο δανειστής (Τράπεζα, εταιρεία, ιδιώτης) υποχρεούται να επιδώσει για δεύτερη φορά στον οφειλέτη την ίδια διαταγή πληρωμής. Και εδώ, ο οφειλέτης μπορεί να αμυνθεί με Ανακοπή, πλέον όμως εντός 10 εργάσιμων ημερών. Εάν δεν ασκηθεί Ανακοπή από τον οφειλέτη, η διαταγή πληρωμής τελεσιδικεί και ο δανειστής είναι πλέον εξοπλισμένος για την απαίτηση του και μπορεί να εκτελέσει σε βάρος του κατά τις διαδικασίες της αναγκαστικής εκτέλεσης. Ενδεικτικά μπορεί να προβεί σε καταδιωκτικά μέτρα κατά της περιουσίας του για να εισπράξει την απαίτηση του, όπως και να εγγράψει προσημείωση στην ακίνητη περιουσία του.
Ειδικά, όταν πρόκειται για τράπεζα, στην Ανακοπή του ο οφειλέτης μπορεί να επικαλεστεί όλους τους ισχυρισμούς του σχετικά με τους καταχρηστικούς όρους που περιλαμβάνονται στις επίμαχες δανειακές συμβάσεις βάσει των οποίων εκδόθηκε η Διαταγή Πληρωμής.
Είναι λοιπόν σκόπιμο από την πλευρά του οφειλέτη να ασκείται ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής που του επιδίδεται, κυρίως για να αποτραπεί η τελεσιδικία της διαταγής πληρωμής αλλά και για να υποστηρίξει με τους ισχυρισμούς και τις ενστάσεις του, την ακύρωση της διαταγής πληρωμής.
Ο Στέλιος Μηνοβγιούδης κατάγεται από τα Γιαννιτσά και ασκεί το επάγγελμα της δικηγορίας στην Αθήνα. Ασχολείται και ειδικεύεται σε θέματα τραπεζικού δικαίου.
Email επικοινωνίας: stelios.minovgioudis@gmail.com