Με τρεις µέρες «στοπ» στις παραδόσεις απαντούν οι παραγωγοί συµπύρηνου
ροδάκινου στην προκλητική πολιτική που εφαρµόζει φέτος η µεταποιητική
βιοµηχανία για τις τιµές στο προϊόν.
Τα 24 λεπτά µεικτά, άρα 21 για τα προϊόντα που περνούν από τις οργανώσεις αλλά και τα «κόσκινα» που έχουν µπει φέτος στην παραλαβή, έχουν φέρει σε δύσκολη θέση τους παραγωγούς που ψάχνουν για τρόπους αντίδρασης στην αιχµή της συγκοµιδής. Σηµειωτέον ότι η φετινή τιµή αγοράς του προϊόντος από τη βιοµηχανία άρχισε να γίνεται γνωστή τα τελευταία 24ωρα και ενώ οι παραδόσεις έχουν προχωρήσει πολύ. Ήδη έχει ολοκληρωθεί η παράδοση της ποικιλίας Κατερίνα, ενώ προς το τέλος βρίσκεται στα πεδινά και η κοπή της ποικιλίας Άνδρος. Μάλιστα, τα µέχρι στιγµής στοιχεία κάνουν λόγο για παραγωγή πολύ µικρότερη απ’ αυτή για την οποία έκαναν λόγο οι βιοµηχανίες, καθώς, όπως φαίνεται πολλά από τα κτήµατα µε ροδακινιές έτυχαν φέτος µειωµένης φροντίδας.
Αράντιστα, απότιστα και ατάιστα οδηγούν σε µια αγορά µε αζύγιστα, απλήρωτα και απούλητα ροδάκινα, αναφέρουν µε έµφαση, παλιοί καλλιεργητές που βλέπουν µε πόνο καρδιάς την τροπή που έχουν πάρει τα πράγµατα στο συγκεκριµένο κλάδο. Από τη µια η βιοµηχανία κάνει πως πληρώνει και από την άλλη οι παραγωγοί κάνουν πως καλλιεργούν.
Αυτός ο δρόµος είναι ωστόσο αδιέξοδος. Πολλοί είναι αυτοί που εκφράζουν το φόβο ότι σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν πολλά κτήµατα µε ροδακινιές, καθώς τα αφηµένα κτήµατα φέρνουν ασθένειες οι οποίες εξαπλώνονται και στα επαρκώς καλλιεργηµένα αυξάνοντας τα κόστη παραγωγής.
Πέραν της µακροπρόθεσµης στρατηγικής, αυτό το οποίο τονίζεται µετ’ επιτάσεως είναι ότι η φετινή πολιτική της βιοµηχανίας κινείται σε απόσταση από το νόµο της προσφοράς και της ζήτησης.
Η κοινή γραµµή που φαίνεται να έχουν χαράξει οι µεταποιητές, παρά τον έντονο, µεταξύ τους, ανταγωνισµό για την απορρόφηση όσο το δυνατόν µεγαλύτερων ποσοτήτων, κάνει λόγο για ονοµαστική τιµή στα 24 λεπτά το κιλό, που σηµαίνει εκκαθάριση στον παραγωγό, µετά την αφαίρεση των εξόδων, στα 21 λεπτά το κιλό.
Κυρίως όµως δεν «συναντά» τις θετικές προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί στις τάξεις των παραγωγών, οι οποίοι, δεδοµένων των συνθηκών, ήλπιζαν σε µια τιµή που θα είχε ως βάση τουλάχιστον τα 28-30 λεπτά το κιλό. Πολλώ δε µάλλον όταν στην Ισπανία όπως πληροφορείται η Agrenda οι εκεί µεταποιητές πληρώνουν στο συµπύρηνο 32-34 λεπτά το κιλό. Υψηλότερες προσδοκίες υπήρχαν και για τα ροδάκινα της β’ ποιότητας που οδηγούνται στη χυµοποίηση, και των οποίων η τιµή «κάθισε» στα 9-12 λεπτά το κιλό.
Η σκληρή τιµολογιακή πολιτική που επιλέγει για µια ακόµη φορά η βιοµηχανία µεταφέρει ευθύνες για άρση του οικονοµικού αδιεξόδου των παραγωγών µέσα από τη διαδικασία των αποζηµιώσεων που ενδεχοµένως να πιάσει και τα συµπύρηνα. Ήδη ο υπουργός Βαγγέλης Αποστόλου έχει αναλάβει δέσµευση για τη συγκρότηση σχετικής επιτροπής µετά τις τελευταίες βροχοπτώσεις.
Τα 24 λεπτά µεικτά, άρα 21 για τα προϊόντα που περνούν από τις οργανώσεις αλλά και τα «κόσκινα» που έχουν µπει φέτος στην παραλαβή, έχουν φέρει σε δύσκολη θέση τους παραγωγούς που ψάχνουν για τρόπους αντίδρασης στην αιχµή της συγκοµιδής. Σηµειωτέον ότι η φετινή τιµή αγοράς του προϊόντος από τη βιοµηχανία άρχισε να γίνεται γνωστή τα τελευταία 24ωρα και ενώ οι παραδόσεις έχουν προχωρήσει πολύ. Ήδη έχει ολοκληρωθεί η παράδοση της ποικιλίας Κατερίνα, ενώ προς το τέλος βρίσκεται στα πεδινά και η κοπή της ποικιλίας Άνδρος. Μάλιστα, τα µέχρι στιγµής στοιχεία κάνουν λόγο για παραγωγή πολύ µικρότερη απ’ αυτή για την οποία έκαναν λόγο οι βιοµηχανίες, καθώς, όπως φαίνεται πολλά από τα κτήµατα µε ροδακινιές έτυχαν φέτος µειωµένης φροντίδας.
Αράντιστα, απότιστα και ατάιστα οδηγούν σε µια αγορά µε αζύγιστα, απλήρωτα και απούλητα ροδάκινα, αναφέρουν µε έµφαση, παλιοί καλλιεργητές που βλέπουν µε πόνο καρδιάς την τροπή που έχουν πάρει τα πράγµατα στο συγκεκριµένο κλάδο. Από τη µια η βιοµηχανία κάνει πως πληρώνει και από την άλλη οι παραγωγοί κάνουν πως καλλιεργούν.
Αυτός ο δρόµος είναι ωστόσο αδιέξοδος. Πολλοί είναι αυτοί που εκφράζουν το φόβο ότι σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν πολλά κτήµατα µε ροδακινιές, καθώς τα αφηµένα κτήµατα φέρνουν ασθένειες οι οποίες εξαπλώνονται και στα επαρκώς καλλιεργηµένα αυξάνοντας τα κόστη παραγωγής.
Πέραν της µακροπρόθεσµης στρατηγικής, αυτό το οποίο τονίζεται µετ’ επιτάσεως είναι ότι η φετινή πολιτική της βιοµηχανίας κινείται σε απόσταση από το νόµο της προσφοράς και της ζήτησης.
Η κοινή γραµµή που φαίνεται να έχουν χαράξει οι µεταποιητές, παρά τον έντονο, µεταξύ τους, ανταγωνισµό για την απορρόφηση όσο το δυνατόν µεγαλύτερων ποσοτήτων, κάνει λόγο για ονοµαστική τιµή στα 24 λεπτά το κιλό, που σηµαίνει εκκαθάριση στον παραγωγό, µετά την αφαίρεση των εξόδων, στα 21 λεπτά το κιλό.
Κυρίως όµως δεν «συναντά» τις θετικές προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί στις τάξεις των παραγωγών, οι οποίοι, δεδοµένων των συνθηκών, ήλπιζαν σε µια τιµή που θα είχε ως βάση τουλάχιστον τα 28-30 λεπτά το κιλό. Πολλώ δε µάλλον όταν στην Ισπανία όπως πληροφορείται η Agrenda οι εκεί µεταποιητές πληρώνουν στο συµπύρηνο 32-34 λεπτά το κιλό. Υψηλότερες προσδοκίες υπήρχαν και για τα ροδάκινα της β’ ποιότητας που οδηγούνται στη χυµοποίηση, και των οποίων η τιµή «κάθισε» στα 9-12 λεπτά το κιλό.
Η σκληρή τιµολογιακή πολιτική που επιλέγει για µια ακόµη φορά η βιοµηχανία µεταφέρει ευθύνες για άρση του οικονοµικού αδιεξόδου των παραγωγών µέσα από τη διαδικασία των αποζηµιώσεων που ενδεχοµένως να πιάσει και τα συµπύρηνα. Ήδη ο υπουργός Βαγγέλης Αποστόλου έχει αναλάβει δέσµευση για τη συγκρότηση σχετικής επιτροπής µετά τις τελευταίες βροχοπτώσεις.