Στοχεύει στο περεταίρω χτύπημα κάθε αγωνιστικής αντίδρασης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ικανοποιεί μια χρόνια απαίτηση των μεγαλοεργοδοτών που ζητούν να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, απέναντι στην εκμετάλλευση, την εργοδοτική τρομοκρατία, τα αντιλαϊκά μέτρα κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι άθλιο ψέμα ότι το νομοσχέδιο βάζει τέλος στην ταλαιπωρία του λαού, που προκαλούν οι διαδηλώσεις «μικρών και ολιγάριθμων ομάδων», ή ότι οι διαδηλώσεις ευθύνονται για το κλείσιμο των καταστημάτων. Για τα συγκοινωνιακά προβλήματα, τις καθυστερήσεις και την ταλαιπωρία των επιβατών ευθύνεται η κυβερνητική πολιτική υποβάθμισης και εμπορευματοποίησης των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Για την αναδουλειά και τα λουκέτα των καταστημάτων ευθύνεται η ανεργία, η μειωμένη αγοραστική δυνατότητα λόγω των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, η βαριά φορολογία και ο ανταγωνισμός με τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που κυριαρχούν στο εμπόριο και «πνίγουν» τους αυτοαπασχολούμενους μικρούς εμπόρους και επαγγελματίες.
Το νομοσχέδιο δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία της κυβέρνησης της ΝΔ. Σε έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι «λαϊκές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας» καταγράφονται ρητά ως «κίνδυνος για την ασφάλεια», ενώ είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που αντιμετωπίστηκαν οι κινητοποιήσεις συναδέλφων υγειονομικών στη Γαλλία, στις ΗΠΑ αλλά και σε άλλες χώρες, όταν ζητούσαν μέτρα προστασίας ενάντια στην πανδημία του νέου κορονοϊού.
Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι όσους νόμους και αν ψηφίσει δεν θα καταφέρει να εμποδίσει τους αγώνες των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να ζητήσουμε την κυβερνητική έγκρισή για να διαδηλώνουμε ενάντια στην πολιτική τους που βάλει ενάντια στα δικαιώματα ασθενών και υγειονομικών.
Απαιτούμε να αποσυρθεί το αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση:
· προχωρά όχι μόνο στην απαγόρευση και τον περιορισμό των διαδηλώσεων, αλλά και των συγκεντρώσεων γενικά.
· ορίζει χώρους όπου απαγορεύονται συγκεντρώσεις (όπως δημόσιες υπηρεσίες, υπουργεία κ.λπ.).
· αναθέτει στην αστυνομία υπερεξουσίες και διευρύνει τον κατασταλτικό ρόλο του Λιμενικού Σώματος,.
· ανάγει σε ιδιώνυμο αδίκημα τη συμμετοχή σε απαγορευμένη συγκέντρωση ή διαδήλωση.
· εισάγει απαγορεύσεις με βάση το «σκοπό» της συγκέντρωσης.
· δίνει τη δυνατότητα να μπορεί να αποφασιστεί η απαγόρευση μέχρι και την τελευταία στιγμή.
· ανοίγει το δρόμο για προβοκατόρικες ενέργειες στοιχείων που μπορεί να προκαλέσουν επεισόδια σε μια συγκέντρωση, με σκοπό είτε τη διάλυσή της, είτε την «ενοχοποίηση» των διοργανωτών της.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΠΕΛΛΑΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Αποστολίδης Χαράλαμπος