Την Κυριακή τις Πρωινές Ώρες στις 25 Οκτωβρίου του 2020, αναγράφουμε την εκάστοτε ημερομηνία, καθώς ελπίζουμε και προσδοκούμε, να μας καταγράψει ανεξίτηλα και ο λεγόμενος αμερόληπτος ιστορικός του μέλλοντος, εάν φυσικά του επιτρέψουν τα εμφανώς ιδιοτελέστατα, κομματικά ακανθώδη τοπικιστικά συμφέροντα τοις πάσι, ώστε να αποτυπώσει καταγράφοντας, καθάρια αυθεντική ιστορική διαδρομή, δια των ακέραιων προσωπικοτήτων. Ως εκ τούτου το ημέτερο Τοπικό blog tamystikatoubaltou.blogspot και εν γένει η Τοπική Εθνική Αφύπνιση των Κουφαλίων, καθώς δεν σας το κρύβουμε, ότι μας αρέσει αυτή η Ονομασία της ετυμηγορίας, διότι θεωρούμε ότι εν μέρει την δικαιούμαστε κι όλας εν πολλοίς. Επειδή προσπαθούμε να ξυπνήσουμε διακριτικά κινούμενοι, καλοπροαίρετα Συναινετικά δια της αγαστής Ομόνοιας της Ενότητας, διπλωματικά Αφυπνιστικά, ράθυμες προφανώς, καλοβολεμμένες συμφεροντολογικά κινούμενες κομματικώς, ως είθισται εγκλωβισμένες αλγεινώς, υποτονικά αδρανώς, κοιμισμένες συνειδήσεις, και μη Εθνικά Αξιοπρεπώς Ανήσυχες, Υπερβατικά Ασυμβίβαστες. Εν συνεχεία επισκεφθήκαμε την Περιθωριοποιημένη και συνάμα Απομονωμένη, πλήρως Εγκαταλειμμένη Εκκλησία πέριξ των Κουφαλίων, μόλις των 5κμ αποστάσεως, στο χωριό της Λειβαδίτσας του Νομού Πέλλης, όπως επίσης και του Δήμου Πέλλας με έδρα τα Γιαννιτσά, προς τιμήν του Αγίου Αθανασίου, εν ολίγοις του Στύλου της Ορθοδοξίας μας. Εν τω μεταξύ η εν λόγω Εκκλησία έχει να ανοίξει τις θύρες της, Περισσότερα από 30 χρόνια, και όπως όλοι σας αντιλαμβάνεστε πολύ καλύτερα από τον καθένα μας, βρίσκεται πλέον στα πρόθυρα της ολικής καταρρεύσεως αλγεινώς. Παράλληλα είχαμε κρούσει τον κώδωνα του επικείμενου Κινδύνου τα Χριστούγεννα του 2016, όταν και τότε πάλι δραστηριοποιηθήκαμε, ενώ σας ανεβάσαμε ένα ολιγόλεπτο videaki των 4λεπτών, και μπορείτε ευκόλως να το δείτε στο διαδικτυακό κανάλι στο youtbe, αναγράφοντας ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΜΈΝΗ ΕΚΚΛΗΣΊΑ
ΣΤΗΝ ΛΕΙΒΑΔΊΤΣΑ, όπως επίσης μπορείτε να το δείτε και στο blog μας tamystikatoubaltou.blogspot εάν ανατρέξετε στα video.
Επομένως εμείς με τις λιγοστές μας δυνάμεις, το αναδεικνύουμε το εν λόγω πρόβλημα της εμφανέστατης αλγεινώς, Εγκαταλειμμένης Εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου, στο χωριουδάκι της Λειβαδίτσας του Νομού Πέλλης, πέριξ του Ιδρύματος των Ανατολικορωμυλιωτών-Βορειοθρακών. Επιπροσθέτως η οποία δίπλα της Υπάρχει και ένα Επιβλητικό-Μεγαλόσωμο Δέντρο, ενώ μέσα στα κλαδιά του δεσπόζει μία Μικρή Καμπάνα, για να μας ενθυμίζει περίτρανα, ότι στο εν λόγω σημείο, λειτουργούσε ως Ορθόδοξη Εκκλησία. Εν τω μεταξύ Επάνω στην Στέγη της Σκεπής του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου, υπάρχει και ένας Σταυρός, δείγμα πασιφανές ότι κάποτε ήταν Ορθόδοξη Εκκλησία. Εν μέρει τα αναγράφω τα παραπάνω, για κάποιους κακοπροαίρετους συμπολίτες μας, εν γένει αδιάφορους τοις πάσι, που σίγουρα θα βρεθούν και θα προτρέξουν να υποβαθμίζουν το εν λόγω θέμα του προβλήματος, δια της ολικής μας αδιαφορίας. Εν προκειμένω σας Προτρέπω ανεπιφύλακτα να αναγνώσετε την παλαιοτέρα Συνέντευξη, παραμονή των Δημοτικών-Περιφερειακών Εκλογών του 2018 του Μαίου, που μου παραχώρησε ο καλός μου Συντοπίτης Πρώην Δήμαρχος Χαλκηδόνας 2010-12 και συνάμα τότε Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με την Παράταξη του Κύριου Περιφερειάρχη Απόστολου Τζιτζικώστα, ο Τοπικός φίλος Παναγιώτης Δαϊκούδης. Εκ νέου τον υπενθύμιζα την καταφανέστατη τοπική μας αδιαφορία, που δυστυχώς επιδεικνύουμε όλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου αλγεινώς, πολύ κατώτεροι των περιστάσεων αλλά και των εξελίξεων, για την εμφανέστατη Εγκαταλειμμένη Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, που εδρεύει στην παρακείμενη μας Λειβαδίτσα του Νομού Πέλλης, ενώ μου απαντούσε, πως θα ενημέρωνε τον Δήμαρχο Πέλλας και εν γένει τους Υπεύθυνους του εν λόγω Δήμου. Εν αντιθέσει δεν εξελλέγει και όπως καταλαβαίνετε ευκόλως, το θέμα πλέον έκλεισε μια δια παντός εν μέρει, εκτός φυσικά από εμένα, που αναμένω καρτερικώς, κάποια πρωτοβουλία λύσεως του εν λόγω προβλήματος. Διότι με ελέγχει ακόμη κατάφορα η Συνείδηση μου, και δεν θα το αφήσω λέγοντας το πασιφανές δια του ωχαδελφισμού μας, δε βαριέσαι αδερφέ, αφού κανείς μα κανείς δεν ενδιαφέρεται, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;
Εν ταύτα με απώτερο σκοπό, να γκρεμιστεί οριστικώς, θέλοντας και μη, δια της προφανής μας αδιαφορίας. Σας πληροφορώ ότι ενημέρωσα από το Πάσχα του 2019, και τον Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας, τον κατά τα άλλα συμπαθέστατο ευπατρίδη Δικηγόρο, Κύριο Βενιαμίν Καρακωστάνογλου μέσω e-mail, για την εμφανέστατη Εγκαταλειμμένη Εκκλησία στην Λειβαδίτσα του Νομού Πέλλης, προς Τιμήν του Αγίου Αθανασίου, αλλά δυστυχώς μου απάντησε ότι δεν είναι ούτε αυτός αρμόδιος, και εν γένει υπεύθυνος για το θέμα. Ως εκ τούτου το εν λόγω κείμενο μου πλέον, μη έχοντας και άλλη επιλογή, θα το αποστείλω θέλοντας και μη, ως έσχατο σημείο σωτήριας ελπίδας δια της διαφυγής, και στην Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης Πέλλης και Αλμωπίας, προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας τον Κύριο Ιωήλ. Επιπροσθέτως ώστε να τον ενημερώσω ότι η Απομακρυσμένη και συνάμα Περιθωριοποιημένη, Απομονωμένη εν πολλοίς, πλήρως Εγκαταλειμμένη Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, στο χωριουδάκι της Λειβαδίτσας του Νομού Πέλλης, πέριξ του Ιδρύματος των Ανατολικορωμυλιωτών-Βόρειο Θρακών, δεν μπορεί, δεν αντέχει πλέον άλλο να περιμένει καρτερικώς, το πότε εμείς θα φιλοτιμηθούμε να δράσουμε ενεργώντας, δια της καταφανέστατης δικής μας προκλητικής αδιαφορίας. Εν ολίγοις δεν αντέχει άλλο και έπεται ότι θα καταρρεύσει η ετοιμόρροπη Στέγη της Σκεπής της με τον Σταυρό επάνω, το επαναλαμβάνω πολλαπλώς ώστε να το Εμπεδώσετε, πότε εμείς θα δραστηριοποιηθούμε, φιλοτιμηθούμε εν πολλοίς, φτιάχνοντας το Χρέος μας, προ την Πατροπαράδοτη Μάνα Ορθόδοξη Εκκλησία Πίστη μας. Διότι κωλυσιεργούμε αδικαιολόγητα, καθώς βρίσκεται στα όρια της επικείμενης καταρρεύσεως, εάν δεν επέμβουμε άμεσα, τάχιστα, όσο ακόμη αντέχει και δεν έχει καταρρεύσει υπομένοντας μας καρτερικώς, ώστε να αποσοβήσουμε τα χειρότερα του μοιραίου. Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτήν την εμφανώς απομακρυσμένη Ορθόδοξη Εκκλησία, του Αγίου Αθανασίου της Λειβαδίτσας του Νομού Πέλλης, προφανώς δεν πουλάει δια του λιγοστού Ποιμνίου της, για αυτό και την εγκατέλειψαν όλοι μα όλοι, άρον άρον Σταύρωσον Αυτήν, μηδενός εξαιρουμένου κατώτεροι των περιστάσεων, είτε πρόκειται για τους Τοπικούς Ρασοφόρους των πέριξ Περιοχών, είτε για τους Καθεστωτικούς Τοπικούς Πολιτικούς
Προύχοντες των ταγών φέουδων, αλλά είτε και τους λιγοστούς Τοπικούς Χριστιανούς Ορθοδόξους του λεγομένου Ποιμνίου.
Εν γένει στην εν λόγω Εκκλησία, κατά το παρελθόν Τελέστηκαν τα εμφανώς Μυσταγωγικά ακόλουθα Μυστήρια, του Γάμου, της Βαπτίσεως, της Εξοδίου Ακολουθίας, Της Εξομολογήσεως, Των Αχράντων Μυστηρίων εν πολλοίς, εν ολίγοις Κατέβηκε το Άγιο Πνεύμα και καθαγίασε την Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Εν αντιθέσει την σήμερον εμείς όλοι μας, αδιαφορούμε αδικαιολόγητα για την ύπαρξη της, κλείνοντας τα μάτια μας και αποκρύπτοντας το πρόβλημα, εναργέστατα σαν την στρουθοκάμηλο συμπεριφερόμαστε, λόγω εμφανέστατης πνευματικής μας ελλιπής Πατερικής διαδρομής, δια της εσωτερικής βαρυχειμωνιάς που μας διέπει, καθώς κανείς μα κανείς δεν διαμαρτύρεται, ενδιαφέρεται εν πολλοίς. Εν μέρει μόνο για τις συντάξεις οι ηλικιωμένοι αγωνιούνε ως είθισται, γκρινιάζοντας για το θεαθήναι των στείρων εντυπώσεων, όσον αφορά τους νεότερους, το λεγόμενο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας μας, δεν καταδέχονται ούτε καν να ασχοληθούνε με ένα θέμα, που προφανώς για δαύτους δεν πουλάει, δια του επικείμενου κέρδους. Παράλληλα διότι προσκυνούμε όλοι μονομερώς αμετροεπώς επιλεκτικώς, τον θεό του καταναλωτικού χρήματος τοις πάσι, δηλαδή πλήρης αδιαφορία, για την Εγκαταλειμμένη Εκκλησία του μικρότερου χωριού του Νομού Πέλλης, συνάμα αλλά και του Νομού Θεσσαλονίκης, καθώς βρίσκεται στο μεταίχμιο των δύο αμφότερων Όμορων Νομών, της Λειβαδίτσας. Εν γένει Υποκριτές και Φαρισαίοι πολιτικοί και θρησκευόμενοι χριστιανοί, με αναγκάζετε να σας ομιλήσω σκληρά, κοφτερά, ξερά και απότομα, ως φάρμακο αληθείας δια της πληγής της αδιαφορίας, παρόλο που δεν το επιδιώκω και δεν το επιθυμώ διόλου, αλλά με αναγκάζετε, ώστε εν μέρει ίσως και καταφέρω να σας συνετίσω και ευαισθητοποιήσω, προφανώς μόνο αυτήν την γλώσσα πλέον αντιλαμβάνεστε. Εν προκειμένω ομιλείτε πως αυξάνετε κλιμακωτά δραματικώς, το φαινόμενο της Αστυφιλίας προς το Κλεινόν Άστυ, εν αντιθέσει αδιαφορείτε κατάφωρα για το Μικρότερο χωριουδάκι αμφότερων των Δύο Νομών, της Λειβαδίτσας, καθώς όταν κλείνει τις πύλες του μία Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία και ένα Δημοτικό Σχολείο, τότε ανοίγει θέλοντας και μη, μία Φυλακή και ο νοών νοείτω.
Εκ του διαχρονικού γίγνεσθαι, το χωριουδάκι της Λειβαδίτσας η επίσημη πλέον Εκκλησία του, θεωρείται η Εκκλησία του Αγίου Αλεξίου, του λεγόμενου Ανθρώπου του Θεού, από τότε που έκλεισε οριστικώς και αμετάκλητα, η παλαιοτέρα Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Διότι οι ντόπιοι την θεωρούσαν αρκετά απομακρυσμένη από το χωριό, έτσι έκριναν σκόπιμο και επιτακτικό, να φτιάξουν μία καινούργια πιο κοντά, ώστε να εξυπηρετούν τις Πνευματικές τους Θεολογικές ανάγκες. Εις το δια ταύτα, μέχρι εδώ όλα ακούγονται ωραία και καλά, και κανείς δεν αντιλέγει ότι πράγματι είναι απομακρυσμένη, αυτό όμως δεν σημαίνει πως και θα πρέπει να την εγκαταλείψουμε όμως πλήρως, με απώτερο σκοπό να γκρεμιστεί, δια της επικείμενης καταρρεύσεως από τον αδυσώπητο χρόνο, που θα επέλθει, δια της προκλητικής μας αδιαφορίας, θέλοντας και μη. Εν μέρει κάποτε Μόνασαν, κάποιοι Τοπικοί Σεβάσμιοι Άγιοι Γέροντες, στην εν λόγω απομακρυσμένη Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, δίνοντας την ζωή εν πολλοίς, ενώ από τότε που έφυγαν λόγω γήρατος, δηλαδή περίπου 25 χρόνια εάν δεν κάνω λάθος παρήλθαν, βρίσκεται στα πρόθυρα της εν δυνάμει καταρρεύσεως. Και σας ερωτώ ευθαρσώς, τόσα χρήματα κονδυλίων αναρίθμητα πέρασαν από τα χέρια σας και τα διαχειριστήκατε, δίνονται από το Κρατικό ΕΣΠΑ, για την αναπαλαίωση κάποιου παλαιού κτηρίου, ή ακόμη ακόμη και Μουσουλμανικού Τεμένους, λίγα ψίχουλα Ορθόδοξης Χριστιανικής Αγάπης, δεν περισσεύουνε για την Εγκαταλειμμένη Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου της Λειβαδίτσας του Νομού Πέλλης; Παράλληλα απευθύνομαι στους Τοπικούς πολιτικούς του Δήμου Χαλκηδόνας της γενέτειρας μου, καθώς θα προτρέξουν εκ προοιμίου να νίψουν τας χείρας τους, ως σύγχρονοι Πόντιοι Πιλάτοι, αποκρινόμενοι ότι δήθεν δεν ανήκει στον Δήμο Χαλκηδόνας, αλλά στον Δήμο Πέλλης, άρα δεν τους αφορά και αγγίζει το ζήτημα. Εν τω μεταξύ φαίνεται για αυτούς ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός, μετριέται με το μέτρο της συμφεροντολογικής αποστάσεως, δια του ιδιοτελέστατου δούνε και λαβείν, δια της εκάστοτε απρόσωπης γραφειοκρατίας, και ας απέχει από τα Κουφάλια μόλις 5κμ αποστάσεως, δηλαδή μία ανάσα των λιγοστών βημάτων. Εν γένει σας ακούω συνεχώς διακαώς, να ομιλείτε πολλαπλώς επιλεκτικώς μονομερώς, περί δήθεν πρασίνου ανακυκλώσεως των κάδων, ότι δηλαδή θα πρέπει να ρίχνουμε το
ανάλογο είδος σκουπιδιού, στο κάδο ανακυκλώσεως, το μπουκάλι, το γυαλί, το χαρτί, το πλαστικό και ου το καθεξής.
Εν αντιθέσει η παρακείμενη Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στην Λειβαδίτσα, πέριξ των Κουφαλίων, με τον Σταυρό επάνω στην ετοιμόρροπη Στέγη της Σκεπής του, και την Καμπανίτσα μέσα στο επιβλητικό Μεγαλόσωμο Δένδρο, κανένας δεν ευαισθητοποιείται ώστε να δραστηριοποιηθεί και να αρχίσουμε εν τάχει, να την καθαρίζουμε εν μέρει στη αρχή από έξω τουλάχιστον. Εκ νέου φαίνεται τα εκάστοτε Ποτάμια και οι ακτές που καθαρίζουν, πχ τις κοίτες του Αξιού Ποταμού, τους συναρπάζουν περισσότερο, έχουν μεγαλύτερη αξία, από μία Εγκαταλειμμένη Ορθόδοξη Εκκλησία πέριξ τους, και ο νοών νοείτω. Επιπρόσθετα από τους τόνους κυβικών λάσπης που την έχουν περιζώσει, και τα μεγαλόσωμα ανεξέλεγκτα κλαδιά των δέντρων που την έχουν περιτυλίξει, αλλά και τα χιλιάδες φύλλα των δέντρων, που βρίσκονται κατάχαμα διάσπαρτα περιτριγυρισμένα της, δείγμα εμφανέστατης εγκατάλειψης, δια της προκλητικής μας διαχρονικής αδιαφορίας. Εν κατακλείδι εύχομαι να πρυτανεύσει επιτέλους η διακριτική λογική της σύνεσης, δια της αγαστής Ομόνοιας της Ενότητας, και φρονώ πως μόνο η Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη των Πατέρων μας, μας έχει απομείνει, ώστε κάτι να μας Ενώνει όλους εμάς, συνάμα και να αντιληφθούμε περίτρανα, ότι δεν τοποθετούμε σωστές προτεραιότητες στην ζωή μας. Υστερόγραφο Τιμούμε την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και εν γένει της Ελληνικής μας Μακεδονίας, Ανήμερα του Πολιούχου της Πόλεως του Αγίου Μυροβλήτου Δημητρίου, από τους υποανάπτυκτους άξεστους τυράννους βάρβαρους, Οθωμανούς Τούρκους από το 1430 έως το 1912, δια μέσω των νικηφόρων Βαλκανικών Πολέμων του 1912-13. Όπως επίσης και την 28 Οκτωβρίου του 1940, την Θαρρετή Αντίσταση του λεγόμενου ΌΧΙ, δηλαδή που ξεστόμισε ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς, προς τον Ιταλό Πρέσβη Εμμανουέλε Γκράτσι, εκπρόσωπο του επίσης δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνη, όταν προκλητικά αυταρχικά του απαίτησε γη και ύδωρ. Εν τέλει τιμούμε αμφότερους τους δύο σύγχρονους Νικηφόρους Πολέμους των Ελλήνων, σε αυτήν συμβολικώς πάντοτε, την Περιθωριοποιημένη και συνάμα πλήρως Απομονωμένη Εγκαταλειμμένη εν πολλοίς, Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου της Λειβαδίτσας του Νομού Πέλλης, όπως δυστυχώς
εναργέστατα συμβαίνει διαχρονικώς, με τους Άταφους Ήρωες του 1940-41 εις την Ελληνικότατη σκλαβωμένη Βόρειο Ήπειρο της Αλβανίας.
Καθώς κανείς πολιτικάντης ή και Θρησκευτικός ηγέτης, ταγός, όλα αυτά τα πολλαπλά χρόνια που παρήλθαν, δεν φιλοτιμήθηκε να πράξει το καθήκον του, το χρέος του εν πολλοίς, ώστε να περιμαζέψει τα Ηρωικά οστά των Ελλήνων Στρατιωτών, που θυσιάστηκαν για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία. Ως εκ τούτου βρίσκονται διάσπαρτα και ανεξέλεγκτα, πεταμένα από εδώ και από εκεί, άταφα, στις κορυφές των λόφων των βουνοκορφών που στάζουν αίμα Ελληνικό, ως Υπέρτατο σημείο Ελευθερίας και εσαεί Ευγνωμοσύνης, ενώ τα τρώνε τα όρνια, φαίνεται ότι η αδιαφορία μας ξεχείλισε και με το παραπάνω το ποτήρι της εκάστοτε λογικής. Τα άγρια άλογα της φύσης, τα νεότερα, συμπεριφέρονται τα γέρικα και ηλικιωμένα, εντελώς αδιάφορα, και εχθρικά, καθώς τα παραγκωνίζουν, δηλαδή δεν τα επιθυμούνε να τα έχουνε σχέσεις μαζί τους. Εν αντιθέσει οι Πελαργοί, οι νεότεροι παίρνουν στους ώμους τους, τους γερασμένους και τους κάνουν βόλτα, ώστε να ξαναθυμούνται τα νιάτα τους από ψηλά. Εμείς γιατί ακολουθούμε τον άσεβη δρόμο των άγριων αλόγων και όχι των Πελαργών;
Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, πάρτην ο ίδιος εάν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις.
Πέτα την ανθρωπιά σου και από τον αφέντη πιάσου, και όταν σε φτύσει αυτός να κάθεσαι σκυφτός και θα έχεις τα πρωτεία στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.
Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι ψιθυρίζουν.
Ο λάτρης της Ελληνικής ιστορίας Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot.
