Παρακολούθησα τη συνέντευξη του κ. Σταθάκη, βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
(http://www.dailymotion.com/video/x27i6uo_%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-evening-report_tv?start=926)
όπου με εξαιρετικό ενδιαφέρον τον άκουσα στο 15΄, όταν ερωτάται από τον δημοσιογράφο για την ενδεχόμενη συνεργασία με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ όπως η. κ. Κατσέλη, η κ. Τζάκρη κ.λ.π., να απαντά πως όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.
Ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι ποτέ δεν υπήρξα μέλος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. όπως δεν είμαι και τώρα. Ένας σκεπτόμενος πολίτης είμαι που δημοσιοποιώ τις απόψεις μου όταν το κρίνω αναγκαίο.
Είναι γεγονός πως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α μετά τις εκλογές του 2012 επαναπροσδιόρισε την μέχρι τότε φραστικά επαναστατική πολιτική του, διολισθαίνοντας ταχύτατα προς μια συντηρητική κατεύθυνση η οποία τελικά κατά την προσωπική μου κρίση, ούτε καν σοσιαλιστική δε μπορεί να ονομαστεί. Σοσιαλδημοκρατική ίσως…
Είναι γεγονός επίσης ότι η κοινωνία μας έχει άμεση ανάγκη ανακούφισης από τις ολέθριες και καταστροφικές πολιτικές της ύφεσης και των τραγικών επιπτώσεων που αυτή επέφερε στα λαϊκά και μεσαία στρώματα (εργαζόμενους, συνταξιούχους, μικροεπιχειρηματίες) και προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να κινούνται τα πρώτα μέτρα που ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας.
Από την άλλη μεριά η κ. Τζάκρη αφού ψήφισε μια σειρά αντιλαϊκών πολιτικών (αφού συνήργησε δηλαδή άμεσα στην καταστροφή της κοινωνίας μας), βλέποντας το πλοίο της συγκυβέρνησης να βυθίζεται έκανε μια καταγγελτική έξοδο και έκτοτε πορεύεται χειροκροτώντας τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Κάνοντας μια υπόθεση εργασίας ότι δηλαδή η κ. Τζάκρη θα είναι υποψήφια με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στον νομό μας στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, αναρωτιέμαι ποια θα είναι η θέση των ανθρώπων που μέχρι σήμερα, μέσα σε δύσκολες συνθήκες υπερασπίστηκαν τις θέσεις της ανανεωτικής αριστεράς, διώχτηκαν, προπηλακίστηκαν και λοιδωρήθηκαν και σήμερα θα υποστούν την «άλωση δια της εισπηδήσεως».
Το δίλλημα των ψηφοφόρων (όπως εγώ π.χ.) είναι προσωπικό και η επιλογή επίσης.
Το δίλλημα των τοπικών στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι πιο σύνθετο.
Καλούνται να υπερασπιστούν όχι μόνο την αξιοπρέπειά τους, όχι μόνο τη συνέπεια λόγων και έργων, αλλά και την ίδια την κοινωνία που τα τελευταία χρόνια χειμαζόμενη και κατεστραμμένη, στρέφει τις ελπίδες της στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Καλούνται να απαντήσουν εάν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, λειτουργώντας ψηφοθηρικά ασφαλώς, θα γίνει η «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», πριμοδοτώντας με την όποια αίγλη
του, στελέχη άλλων κομμάτων που συμμετείχαν δια της κρίσιμης ψήφου τους στην καταστροφή της κοινωνίας.
Κατά την άποψή μου η απάντηση είναι μία:
Εάν η κ. Τζάκρη θέλει να ενταχθεί στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ας το κάνει με μια απλή αίτηση και ας πορευτεί ως απλό μέλος, μέχρι να αποφασίσει η τοπική και νομαρχιακή επιτροπή να την αξιοποιήσει.
Αυτό επιβάλλουν οι κανόνες της πολιτικής ορθότητας και η πολιτική ηθική η οποία τα τελευταία χρόνια βάλλεται βάναυσα ενώ ο πολιτικός κυνισμός όχι μόνο έχει περισσέψει αλλά προβάλλεται πλέον ως αυτονόητος.
Σε διαφορετική περίπτωση, φοβάμαι ότι το υγιές κομμάτι της αριστεράς θα παραμείνει στο περιθώριο ενώ ο τίτλος του κόμματος (ριζοσπαστικής αριστεράς) θα θυμίζει τα σωματεία σφραγίδες τα οποία τόσο καλά γνωρίζουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ των τεχνητών πλειοψηφιών-
Γιώργος Ατματζίδης
(http://www.dailymotion.com/video/x27i6uo_%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-evening-report_tv?start=926) όπου με εξαιρετικό ενδιαφέρον τον άκουσα στο 15΄, όταν ερωτάται από τον δημοσιογράφο για την ενδεχόμενη συνεργασία με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ όπως η. κ. Κατσέλη, η κ. Τζάκρη κ.λ.π., να απαντά πως όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.
Ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι ποτέ δεν υπήρξα μέλος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. όπως δεν είμαι και τώρα. Ένας σκεπτόμενος πολίτης είμαι που δημοσιοποιώ τις απόψεις μου όταν το κρίνω αναγκαίο.
Είναι γεγονός πως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α μετά τις εκλογές του 2012 επαναπροσδιόρισε την μέχρι τότε φραστικά επαναστατική πολιτική του, διολισθαίνοντας ταχύτατα προς μια συντηρητική κατεύθυνση η οποία τελικά κατά την προσωπική μου κρίση, ούτε καν σοσιαλιστική δε μπορεί να ονομαστεί. Σοσιαλδημοκρατική ίσως…
Είναι γεγονός επίσης ότι η κοινωνία μας έχει άμεση ανάγκη ανακούφισης από τις ολέθριες και καταστροφικές πολιτικές της ύφεσης και των τραγικών επιπτώσεων που αυτή επέφερε στα λαϊκά και μεσαία στρώματα (εργαζόμενους, συνταξιούχους, μικροεπιχειρηματίες) και προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να κινούνται τα πρώτα μέτρα που ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας.
Από την άλλη μεριά η κ. Τζάκρη αφού ψήφισε μια σειρά αντιλαϊκών πολιτικών (αφού συνήργησε δηλαδή άμεσα στην καταστροφή της κοινωνίας μας), βλέποντας το πλοίο της συγκυβέρνησης να βυθίζεται έκανε μια καταγγελτική έξοδο και έκτοτε πορεύεται χειροκροτώντας τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Κάνοντας μια υπόθεση εργασίας ότι δηλαδή η κ. Τζάκρη θα είναι υποψήφια με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στον νομό μας στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, αναρωτιέμαι ποια θα είναι η θέση των ανθρώπων που μέχρι σήμερα, μέσα σε δύσκολες συνθήκες υπερασπίστηκαν τις θέσεις της ανανεωτικής αριστεράς, διώχτηκαν, προπηλακίστηκαν και λοιδωρήθηκαν και σήμερα θα υποστούν την «άλωση δια της εισπηδήσεως».
Το δίλλημα των ψηφοφόρων (όπως εγώ π.χ.) είναι προσωπικό και η επιλογή επίσης.
Το δίλλημα των τοπικών στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι πιο σύνθετο.
Καλούνται να υπερασπιστούν όχι μόνο την αξιοπρέπειά τους, όχι μόνο τη συνέπεια λόγων και έργων, αλλά και την ίδια την κοινωνία που τα τελευταία χρόνια χειμαζόμενη και κατεστραμμένη, στρέφει τις ελπίδες της στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Καλούνται να απαντήσουν εάν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, λειτουργώντας ψηφοθηρικά ασφαλώς, θα γίνει η «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», πριμοδοτώντας με την όποια αίγλη
του, στελέχη άλλων κομμάτων που συμμετείχαν δια της κρίσιμης ψήφου τους στην καταστροφή της κοινωνίας.
Κατά την άποψή μου η απάντηση είναι μία:
Εάν η κ. Τζάκρη θέλει να ενταχθεί στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ας το κάνει με μια απλή αίτηση και ας πορευτεί ως απλό μέλος, μέχρι να αποφασίσει η τοπική και νομαρχιακή επιτροπή να την αξιοποιήσει.
Αυτό επιβάλλουν οι κανόνες της πολιτικής ορθότητας και η πολιτική ηθική η οποία τα τελευταία χρόνια βάλλεται βάναυσα ενώ ο πολιτικός κυνισμός όχι μόνο έχει περισσέψει αλλά προβάλλεται πλέον ως αυτονόητος.
Σε διαφορετική περίπτωση, φοβάμαι ότι το υγιές κομμάτι της αριστεράς θα παραμείνει στο περιθώριο ενώ ο τίτλος του κόμματος (ριζοσπαστικής αριστεράς) θα θυμίζει τα σωματεία σφραγίδες τα οποία τόσο καλά γνωρίζουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ των τεχνητών πλειοψηφιών-
Γιώργος Ατματζίδης
