Στο Nομό μας, οι συνάδελφοι και συναγωνιστές του ΠΑΜΕ σε κάθε κλάδο σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε μετερίζι, ήταν αυτοί που από την πρώτη στιγμή ενημέρωσαν τους συναδέλφους για τη συνέχιση της αντεργατικής, αντιλαϊκής πολιτικής της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Δυναμικά και αποφασιστικά προτείναμε στο λαό και στους εργαζόμενους να πάρουν θέση μάχης απέναντι στα νέα μέτρα που προετοιμάζονται, που τσακίζουν ό,τι εργατικό δικαίωμα απέμεινε. Να στείλουμε μήνυμα μαχητικής αντίστασης και διεκδίκησης απέναντι στις νέες προκλητικές αξιώσεις των βιομηχάνων και των επιχειρηματικών ομίλων. Να πιέσουμε για την προετοιμασία απεργίας.
Συνάδελφοι και συναγωνιστές του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου κάλεσαν κάθε σωματείο και Δ.Σ. του Νομού να πάρει απόφαση μαχητικής συμμετοχής στα δυναμικά συλλαλητήρια της 11ης Ιούνη, με σκοπό να πιέσουμε για απεργία στο τέλος του μήνα. Από την πλειοψηφία των διοικήσεων Εργατικών Κέντρων και σωματείων του Νομού, σε κλάδους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, πήραμε τις ίδιες περίπου απαντήσεις : “Είναι λίγος ο χρόνος, δεν προλαβαίνουμε να καλέσουμε διοικητικό συμβούλιο.” “Θα περιμένουμε να δούμε τι θα αποφασίσει να κάνει η μαμά ΓΣΕΕ”...
Χαιρετίζουμε τους συναδέλφους του συνδικάτου Οικοδόμων Γιαννιτσών που πήραν απόφαση συμμετοχής. Επίσης, η Α' ΕΛΜΕ πήρε απόφαση συμμετοχής στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, ύστερα από πρόταση του εκλεγμένου συναδέλφου συνδικαλιστή με το ΠΑΜΕ μέσα στη Διοίκηση. Ακόμα και εκεί, όμως, εκλεγμένοι με την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθησαν να βάλουν εμπόδια και να ακυρώσουν την απόφαση της ψηφοφορίας.
Οι συνάδελφοι συναγωνιστές του ΠΑΜΕ έθεσαν τις διοικήσεις των σωματείων μπροστά στις ευθύνες τους, που είναι καταρχήν η ενημέρωση των συναδέλφων σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο δουλειάς για τα σκληρά και βάρβαρα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που προτείνονται, τόσο στις 47 σελίδες του νέου μνημονίου του Γιούνκερ, όσο και στις 47 σελίδες του μνημονίου της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος, πρέπει ο καθένας να πάρει θέση απέναντι στους εργαζόμενους. Η ανοχή που δείχνουν αυτοί που θέλουν να ηγούνται του συνδικαλιστικού κινήματος, αποτελεί τελικά συστράτευση που οδηγεί στη συνέχεια του αβίωτου βίου που μας έχουν οδηγήσει.
Χαιρετίζουμε αγωνιστικά όλους όσους όρθωσαν το ανάστημά τους. Θα συνεχίσουμε στο δρόμο που έχει χαραχτεί εδώ και 16 χρόνια, από τότε που το ΠΑΜΕ δημιουργήθηκε διαχωρίζοντας τη θέση του από τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αυτοί μιλάνε για “κοινό δρόμο”, για “διάλογο”, για “κοινή πορεία” των εργατών με τα αφεντικά τους. Οδηγούν τους εργαζόμενους στην απογοήτευση, το κίνημα στην οπισθοχώρησή του. Μαθαίνουν στους εργαζόμενους να μη ζητάνε πολλά, να αρκούνται στα λίγα.
Εμείς παλεύουμε και προσδοκούμε μια εργατική τάξη που δε θα λέει “σφάξε με Αγά μου, να αγιάσω”, για να εξακολουθούν εκμεταλλευόμενοι τον ιδρώτα του εργαζόμενου να θησαυρίζουν μια χούφτα παράσιτα. Δε θα σταματήσουμε να ενημερώνουμε τους εργαζόμενους, να είμαστε πλάι τους σε κάθε χώρο δουλειάς, να ενώνουμε τις δυνάμεις μας, να παλεύουμε για να αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης.
Σε αυτούς που λένε με θράσσος ότι ο λαός τους στηρίζει απαντάμε με βροντερή φωνή. Μην περιμένουν να λυγίσουμε. Να φοβούνται τη στιγμή που θα τελειώσουν οι “ψευδαισθήσεις” και τα “επικοινωνιακά τεχνάσματα” που οι ίδιοι καλλιεργούν και επιβάλλουν και ο λαός θα πάρει την υπόθεση στα χέρια του.
Τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 11 Ιούνη ήταν μια πρώτη απάντηση, βήμα για κλιμάκωση.
Η συνέχεια είναι δεδομένη, γιατί :
“ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕ ΓΥΡΝΑ - ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ”