Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τους πολίτες του νομού που στις
25 Ιανουαρίου μου έδωσαν την δυνατότητα να μετέχω στην Ελληνική Βουλή η
οποία στήριξε την πρώτη Αριστερή κυβέρνηση στη χώρα μας. Είμαι περήφανος
που αποτέλεσα ένα κομμάτι της συγκεκριμένης κοινοβουλευτικής ομάδας που
έδωσε δείγματα γραφής μιας άλλης πολιτικής με ψήφιση νόμων με
ταξικό-προοδευτικό περιεχόμενο.Που άντεξε στις πιο λυσσαλέες επιθέσεις ενάντια σε εξωτερικές και εσωτερικές επιθέσεις των δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού που επεδίωκαν την -πάσει θυσία- αριστερή παρένθεση με την πτώση της 1ης Αριστερής κυβέρνησης. Ψήφισα στα πλαίσια του συσχετισμού δυνάμεων μια συμφωνία με δύσκολα σημεία, χωρίς ποτέ να ξεχνώ την διαδρομή της πορείας διαπραγμάτευσης με κορυφαία στιγμή της το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Για μένα είναι πολύ ανεύθυνο και πολιτικά ανήθικο μαζί να κρίνω μονάχα το τελικό αποτέλεσμα διαγράφοντας όλη την διαδρομή μιας πορείας. αλλά και τις όποιες επιπτώσεις θα είχε μια πολύ πιο δυσάρεστη εξέλιξη (άτακτη χρεοκοπία, Grexit). Επίσης -άσχετα από την μη επανεκλογή μου- είμαι χαρούμενος που συνέβαλα με τις όποιες δυνάμεις μου στην ανάδειξη της Αριστεράς ως 1ης δύναμης σε ένα κατά βάση συντηρητικό νομό όπως ο νομός μας, καθώς και του ΣΥΡΙΖΑ σε πρωτεύουσα δύναμη που θα χαράξει την νέα πορεία της χώρας. Μιας χώρας που την ανέλαβε χρεοκοπημένη από τις επιλογές των δυνάμεων της διαπλοκής και του νεοφιλελευθερισμού με τον λαό στην εξαθλίωση και της κοινωνικές δομές υπό κατάρρευση. Μέσα από ανυπέρβλητες δυσκολίες, έχει την ευκαιρία η νέα κυβέρνηση της Αριστεράς -στηριζόμενη στον λαό και τα κινήματά του- να οδηγήσει τη χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης και της εξόδου από την κρίση, κόντρα σε όλες τις δυνάμεις που την οδήγησαν στην παρακμή και την διάλυση. Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στις ευθύνες όλου του φάσματος της δημόσιας ζωής του τόπου σχετικά με την ενδυνάμωση του φασιστικού μορφώματος της μισαλλοδοξίας, της Χρυσής Αυγής. Οι εύκολοι -ελαφρά τη καρδία- χαρακτηρισμοί και οι μεγαλοστομίες εν μέσω κρίσης δεν είναι άσχετοι με τη γιγάντωση του φαινομένου. Ας το καταπολεμήσουμε πολιτικά και στη βάση του ξέροντας πως το μαύρο μέτωπο δεν είναι παρά το τελευταίο, πιο επικίνδυνο και πιο σκληρό δεκανίκι του συστήματος. Θα παραμείνω ένας απλός στρατιώτης της μαχόμενης, ριζοσπαστικής και κυβερνώσας Αριστεράς, στηριγμένης στην κοινωνία και τα κινήματά της.
