Πριν
την έναρξη της φετινής αθλητικής σεζόν (1η Σεπτεμβρίου) και μετά από
έξι συνεχόμενα έτη αδιάλειπτης παρουσίας στην Ακαδημία Καλαθοσφαίρισης
«Ίκαροι» Γιαννιτσών,σαν ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος
προπονητής, ο Σερέτης Θεολόγος αποχώρησε από το συγκεκριμένο σύλλογο
αφήνοντας πίσω του έργο μπασκετικής προόδου και μια ομάδα καταξιωμένη σ'
όλους τους τομείς του αθλητικού στερεώματος της Κεντρικής Μακεδονίας.
"Είναι
ορισμένες στιγμές στη ζωή του ανθρώπου, που διάφοροι αστάθμητοι
παράγοντες, σε αναγκάζουν να πάρεις μια απόφαση δύσκολη κόντρα στις
επιθυμίες σου..» δηλώνει σήμερα ο ίδιος. «.Όλες
οι υγιείς συνεργασίες στηρίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό και εκτίμηση κι
έτσι είσαι πάντα ένα βήμα πιο κοντά στην επιτυχία. Όταν όμως οι αρχές
αυτές παύoυν να υφίστανται και δεν αναγνωρίζεται η προσφορά σου αλλά
αντιθέτως γεύεσαι την απαξίωση των κόπων σου,τότε είναι φρόνιμο ν' αποχωρήσεις με το κεφάλι ψηλά...
Ωθήθηκα
λοιπόν ,πριν την έναρξη της φετινής σεζόν,στην απόφαση ν' αποχωρήσω από
τo προπονητικό τημ της Ακαδημίας της καρδιάς μου…Στους «Ίκαρους» πέρασα
έξι αξέχαστα χρόνια οικοδομώντας κι εγώ από
την μεριά μου έναν σύλλογο- πρότυπο παρά τις ανυπέρβλητες αντιξοότητες.
Δίνοντας την ψυχή μου σ' αυτόν τον σκοπό παραμέλησα την οικογένειά
μου,"υιοθετώντας" όμως παράλληλα πλήθος παιδιών υπό την προπονητική μου
"σκέπη" γεγονός που αντιστάθμισε τις όποιες δυσκολίες.
Θα ήθελα λοιπόν να ευχαριστήσω τα εκατοντάδες αγόρια και κορίτσια που
πλαισίωσαν τόσα χρόνια την Ακαδημία και τις οικογένειες τους. Είμαι πάρα πολύ περήφανος που συμμετείχα σε αυτή τη συλλογική
προσπάθεια, για τον τρόπο που με αποδέχτηκαν, για τη συνεργασία και την αγάπη τους και να τους εύχομαι να συνεχίσουν με κάθε επιτυχία την ανοδική πορεία της προσωπικής τους ζωής. Δεν
μπορώ να λησμονήσω πόσο παλέψαμε μαζί, τις θετικές αλλά και δύσκολες
στιγμές που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια στα γήπεδα με τις προπονήσεις,
τους αγώνες, τα τουρνουά και την πληθώρα των πρωτοποριακών δράσεων.
Ξεκινώντας μιά φούχτα παιδιών,μπορεί αρκετές φορές να πονέσαμε, αλλά
άλλες τόσες χαρήκαμε γιατί είχαμε κοινό όραμα, πίστη
στον ευατό μας, αγάπη για το άθλημα και εκατοντάδες χορηγούς,
υποστηρικτές και φίλους που με την πολύπλευρη συμπαράστασή τους στάθηκαν συνοδοιπόροι σ' αυτήν την ανηφορική
αλλά συνάμα συναρπαστική μπασκετική πορεία.
Την 1η Σεπτεμβρίου το
όμορφο αυτό ταξίδι, τούτο το μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου, τελείωσε.
Πονάει όταν τελειώνει κάτι που υπηρέτησες, ειδικά όταν το αγάπησες τόσο
πολύ,όταν σου έδωσε τόσες χαρές και εξαναγκάζεσαι να το αφήσεις
απρόσμενα. Όταν
όμως κλείνει ένας κύκλος, είναι σίγουρο ότι θ'ανοίξει ένας άλλος. Αποχώρησα λοιπόν πληγωμένος αλλά με τη συνείδησή μου ήσυχη, δίνοντας και κάνοντας ότι μπορούσα για να φτάσω τους "Ίκαρους"
στο δρόμο για την καταξίωση και εύχομαι πραγματικά από καρδιάς: Καλή συνέχεια σε όλους και όλες...»
